Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε ρόλο Ποντίου Πιλάτου παραμείνει σιωπηλός στην Έκθεση του ως προς το ζητούμενο στην επόμενη άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό.
Νίπτει τας χείρας του ως προς το κρίσιμο ζήτημα της μορφής λύσης του Κυπριακού, δηλαδή εάν αυτή θα βασίζεται στα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ ή θα λάβει την αποκρουστική μορφή των δύο κρατών που εσχάτως διακηρύσσει η Άγκυρα και ο εγκάθετος της στα κατεχόμενα.
Ο κ. Γκουτέρες, παραβλέποντας τον θεσμικό του ρόλο ως θεματοφύλακα των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, δεν ξεκαθαρίζει με σαφήνεια ότι αυτά παραμένουν η βάση της λύσης, δεν κάνει καμία αναφορά σε επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντανά, αντιπαρέρχεται και πάλι τις παραβιάσεις της Τουρκίας στην Αμμόχωστο και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Προσπαθεί να κρατήσει ανοικτό το παράθυρο του διαλόγου με κάθε κόστος. Αλλά προς τι αυτή η προσπάθεια, από τη στιγμή που οι μοναδικές παράμετροι που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία συμφωνημένη λύση τίθενται στο περιθώριο από εκείνον που πάνω από όλους θα έπρεπε να τις περιφρουρεί;
Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Την ώρα που η Τουρκία εκμηδενίζει τις προοπτικές επιτυχίας μιας άτυπης πενταμερούς, η πλευρά μας οφείλει να προετοιμασθεί για αυτή καλύτερα από κάθε άλλη φορά, με μόνους οδηγούς το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τις Ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.
Εξίσου μεγάλη σημασία όμως – αν η τουρκική πλευρά επιμείνει στα δύο κράτη – έχει ο καταρτισμός σχεδίου δράσης για τα επόμενα βήματα μετά την άτυπη πενταμερή.
Το περιβάλλον έξω από το πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ στο οποίο επιχειρεί η τουρκική πλευρά να θέσει το Κυπριακό, είναι αχαρτογράφητο γι’ αυτό και η ενότητα και η σύμπνοια του εσωτερικού μετώπου είναι πιο αναγκαίες από ποτέ.