Ιδιαίτερα θετικές μπορούν να χαρακτηρισθούν οι πρόσφατες επίσημες τοποθετήσεις, των αμερικανικών θεσμικών οργάνων της εξωτερικής πολιτικής, σχετικά με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Τη δηλωμένη δυσφορία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αποδοκιμασία της προκλητικής και απειλητικής δήλωσης του Ταγίπ Ερτογάν, για ενδεχόμενη πυραυλική επίθεση κατά της Ελλάδας, συμπλήρωσαν οι δηλώσεις Μενέντεζ που απαίτησε τον άμεσο τερματισμό των υπερπτήσεων στην Ελλάδα και την καταδίκη της Τουρκίας από διεθνείς οργανισμούς για τη συνεχή καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.
Είχε φυσικά προηγηθεί και άλλη δήλωση του Μενέντεζ για την πλήρη αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τη συμμόρφωση των Τούρκων ως προς τις Κυπρογενείς υποχρεώσεις τους, συνδέοντας τις με την πιθανή πώληση μαχητικών αεροσκαφών από τις ΗΠΑ προς την Τουρκία.
Αυτή ακριβώς τη στάση και ρητορική των Αμερικανών οφείλουμε να αξιοποιήσουμε, ως ενισχυτική της ανάγκης περαιτέρω εμπλοκής των διεθνών παραγόντων και ειδικά του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια περίοδο ομολογούμενης στασιμότητας και πολιτικής απραξίας στο Κυπριακό, εξαιτίας της στάσης της Τουρκίας και των νέων απαιτήσεων της.
Η επιμονή μας, στο διορισμό ειδικού αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, για άμεση προώθηση της επανέναρξης συνομιλιών είναι ίσως η μοναδική διέξοδος στην παρούσα φάση και η πρόταση Νίκου Χριστοδουλίδη, για τον διορισμό ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με συγκεκριμένους όρους εντολής, μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση.
