ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΠΑ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΜΑΡΙΟΥ ΚΑΡΟΓΙΑΝ
Φίλες και Φίλοι,
Αγαπητοί σύνεδροι
Αισθάνομαι μεγάλη τιμή και χαρά να βρίσκομαι σήμερα στο βήμα του Πρώτου Τακτικού Παγκύπριου και Εκλογικού Συνεδρίου της Δημοκρατικής Παράταξης – Συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων.
Της Παράταξης που ιδρύθηκε μόλις πριν τέσσερα χρόνια, στις 22 Οκτωβρίου του 2018.
Έκτοτε, η Παράταξή μας έχει μεγαλώσει και διευρυνθεί και με άλλους συνοδοιπόρους και συναγωνιστές, που μαζί μοιραζόμαστε τις ίδιες έγνοιες και μας ενώνουν κοινές αρχές.
Μαζί αποδείξαμε ότι η ίδρυση της Παράταξής μας ανταποκρινόταν σε μια πραγματική ιστορική ανάγκη.
Την ανάγκη να αναγεννηθεί το Κέντρο.
Να αποκτήσει μια αυθεντική εκπροσώπηση.
Να εκφράσει επιτέλους τους χιλιάδες οπαδούς του.
Να τους δώσει ελπίδα.
Να ενσαρκώσει τον πόθο τους να δουν το Κέντρο να αναπτύσσεται σαν μια ισχυρή ρυθμιστική δύναμη εξουσίας και όχι κόμμα διαμαρτυρίας.
Δύναμη της μετριοπάθειας, της σύνεσης, της σύνθεσης και της λογικής.
Δύναμη που πρωταγωνιστεί και ανατρέπει τα κακώς κείμενα, τα οπισθοδρομικά κατεστημένα, τις αδιέξοδες καταστάσεις που αποκαρδιώνουν το λαό και την νέα γενιά.
Μαζί, δώσαμε την μάχη των ευρωεκλογών του 2019.
Μαζί, ξαναδώσαμε την μάχη των βουλευτικών του 2021.
Και μαζί πετύχαμε την έκπληξη για όσους δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να την φανταστούν.
Μια εξέλιξη φυσιολογική για όλους εμάς που έχουμε μάθει να ακούμε την κοινωνία και να μεταφράζουμε τα θέλω της σε πράξη.
Φίλες και φίλοι,
Θα μου επιτρέψετε να μην ασχοληθώ εδώ με τον απολογισμό του έργου μας.
Είτε του έργου που επιτελέσαμε εντός Βουλής.
Είτε αυτού που κάναμε εκτός Βουλής.
Στην συνέχεια θα έχουμε την δυνατότητα να αναφερθούμε σε αυτό, διαβάζοντας την σχετική έκθεση πεπραγμένων, που θα συμπεριληφθεί εξάλλου και στα πρακτικά των εργασιών του Συνεδρίου μας.
Εγκαινιάζοντάς τiς εύχομαι κάθε επιτυχία.
Περιμένουμε όλοι μας πολλά από αυτές.
Εκείνο, όμως, που κυρίως επιδιώκουμε, είναι όπως το συνέδριο μας αυτό σηματοδοτήσει την απαρχή όχι μόνον μιας δημοκρατικής οργανωτικής ανασυγκρότησης,
Αλλά και την απαρχή μιας νέας πορείας προς τον κυπριακό λαό.
Του χρωστάμε ένα νέο αφήγημα για το μέλλον του και τα παιδιά του.
Σε αυτό θα στρέψουμε την προσοχή μας.
Αυτό οφείλουμε να αναστοχαστούμε προβάλλοντας ένα νέο όραμα.
Χωρίς ένα νέο όραμα για την κοινωνία και ένα νέο σχέδιο για την έξοδο από την πολυεπίπεδη και πολύμορφη κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά ούτε να πάμε μακριά.
Φίλες και φίλοι
Δεν σας κρύβω την βαθιά μου συγκίνηση.
Νομίζω, άλλωστε, ότι είναι κοινή για όλους μας.
Είναι μια στιγμή δικαίωσης και ελπίδας.
Δικαίωσης όλων όσοι μας έδειξαν την εμπιστοσύνη τους.
Που μας έδωσαν την δύναμή τους.
Νοιώθω την βαθιά υποχρέωση να τους ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου. Όλους τους ψηφοφόρους μας.
Να τους αφιερώσω αυτό το Πρώτο μας Συνέδριο.
Είναι η στιγμή της αναγνώρισης της συμβολής τους στην επιστροφή του αυθεντικού Κέντρου στο επίκεντρο της πολιτικής μας ζωής.
Είναι η στιγμή για εμάς να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντί τους.
Να ανοίξουμε νέους δρόμους για την πατρίδα μας.
Να κερδίσουμε το στοίχημα της ανανέωσης του πολιτικού μας συστήματος.
Να εμπνευστούμε από το παράδειγμα που έδωσαν όσοι πρωτοστάτησαν στην Ιστορία της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης.
Να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας.
Να απαντήσουμε όλοι μαζί στις προκλήσεις των καιρών.
Με νέες ιδέες και νέα πρόσωπα.
Με το θάρρος και την τόλμη που απαιτεί η εποχή και ο λαός μας.
Μακριά από τα αδιέξοδα του παρελθόντος.
Μακριά από την στείρα πόλωση των κομματικών αντιπαραθέσεων και των ψεύτικων διλημμάτων της.
Μακριά από κάθε ερασιτεχνισμό.
Μακριά από κάθε προσωπικό ετσιθελισμό, τυφλό δογματισμό ή ανεύθυνο πειραματισμό.
Στο πλευρό μιας κοινωνίας και μιας νέας γενιάς που αγωνιά για την κατάντια του κομματικού μας συστήματος.
Στο πλευρό μιας κοινωνίας και μιας νέας γενιάς που απαιτεί εδώ και τώρα να γυρίσουμε σελίδα,
να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας,
με τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Να κάνουμε ένα εποικοδομητικό διάλογο με γόνιμες προτάσεις και ρεαλιστικές λύσεις.
Με πραγματικές δεσμεύσεις και όχι με ανέξοδες υποσχέσεις.
Έτσι άλλωστε ξεκινήσαμε.
Έτσι κάναμε τα πρώτα μας βήματα, τότε που ολόκληρο το παλαιο-κομματικό σύστημα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μας σταματήσει.
Με διάφορα τεχνάσματα.
Με ραδιουργίες που επιχειρούσαν να μας ακυρώσουν.
Με δημοσκοπήσεις που έκαναν τον κόσμο να πιστέψει ότι ήμασταν φαντάσματα.
Ότι δεν είχαμε θέσεις και πρόγραμμα.
Ότι δεν είχαμε καμία τύχη.
Ότι δεν υπήρχε για εμάς θέση στον ήλιο του βασιλείου τους.
Του βασιλείου του παλαιοκομματισμού, των ημέτερων, των παζαριών και της κοροϊδίας των πάντων από τους πάντες.
Ο κόσμος τους απάντησε.
Και μας έδωσε την δύναμη με την οποία σήμερα προχωρούμε, ατενίζοντας με μεγαλύτερη αισιοδοξία το πεδίο στο οποίο καλούμαστε να αγωνιστούμε.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τους ευρωπαίους συναγωνιστές μας της Συμμαχίας των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.
Μας δέχτηκαν στους κόλπους τους.
Είναι για μας η άλλη πηγή της δύναμής μας.
Είναι οι συνοδοιπόροι μας στην πορεία για μια Ευρωπαϊκή Ένωση στρατηγικά αυτόνομη, κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ισχυρή, γεωπολιτικά σεβαστή.
Φίλες και φίλοι,
Αρχίζω με μια αναφορά στο εθνικό μας θέμα.
Διέρχεται πράγματι μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις του.
Απέναντι, η Τουρκία εδραιώνει σταδιακά την κατοχή και την διχοτόμηση της μισής μας πατρίδας.
Επεκτείνει την κατοχή στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου.
Παρασέρνει Δυναμιτίζει τις όποιες προοπτικές επανέναρξης των συνομιλίων, καθώς και τις πιθανότητες να καταλήξουμε σε μια συμφωνία για μια αποδεκτή, βιώσιμη και λειτουργική λύση.
Η ευρύτερη περιοχή μας εισέρχεται και πάλι σε κατεξοχήν ασταθή περίοδο.
Ένα νέο διεθνές περιβάλλον διαμορφώνεται.
Πολύ πιο αβέβαιο.
Πολύ πιο τεταμένο.
Με τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας να θυμίζουν παραμονές ένα νέο ψυχρό πόλεμο.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η θέση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης ενδέχεται να ενισχυθεί, με ο’ τι αυτό σημαίνει για την δική μας πλευρά.
Το βασανιστικό ερώτημα που τίθεται είναι τι κάνουμε;
Πώς αποτρέπουμε το δυσοίωνο μέλλον στο οποίο, εδώ και χρόνια, προσπαθεί να μας εγκλωβίσει η Τουρκία;
Επιλέξαμε από την αρχή να μιλήσουμε με καθαρότητα και απόλυτη ειλικρίνεια.
Χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους.
Παρουσιάσαμε και επεξηγήσαμε τις θέσεις μας στο εθνικό θέμα.
Προσεγγίσαμε τα δεδομένα που βρίσκονται ενώπιον μας με ορθολογισμό και όχι με ευσεβοποθισμό.
Με υπευθυνότητα, ρεαλισμό και κυρίως, με έγνοια και αγάπη για την πατρίδα και τις επόμενες γενιές της.
Οι θέσεις μας σήμερα δικαιώνονται.
Μόνο μια λύση είναι εφικτή:
Αυτή που μπορεί να δοθεί εντός των παραμέτρων των Ηνωμένων Εθνών, ήτοι λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια. Και βέβαια, σεβόμενη το Κοινοτικό/Ενωσιακό κεκτημένο.
Ο προσανατολισμός μας προς αυτή θα πρέπει να είναι σταθερός και συνεπής.
Οποιεσδήποτε άλλες συζητήσεις ή καινοφανείς ιδέες εκτός αυτών των παραμέτρων, το μόνο που προσφέρουν είναι προφάσεις στην τουρκική πλευρά για να προωθεί τη λύση των δύο κρατών.
Ή, έστω, της συνομοσπονδίας.
Για την Άγκυρα το Κυπριακό είναι θέμα ασφάλειας και επιβολής της πρωτοκαθεδρίας της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Κύπρο είναι ξένα προς την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Η Άγκυρα δεν πρόκειται να επιτρέψει στους Τ/Κ να λάβουν μόνοι τους αποφάσεις για το μέλλον τους.
Για αυτό άλλωστε επέβαλε τον εγκάθετό της στην ηγεσία της Τ/Κ κοινότητας.
Εμείς, θα πρέπει να αντιπαρατάξουμε την ενότητά μας.
Να προβληματιστούμε από κοινού πώς θα πρέπει να προχωρήσουμε στο μέλλον.
Τι πρέπει να κάνουμε για να επανενώσουμε την πατρίδα μας;
Τι πρέπει να επιδιώξουμε για να ματαιώσουμε τα σχέδια της Τουρκίας;
Η δημόσια συζήτηση για παλαιότερα σχεδία λύσης ή για το τι έγινε ή δεν έγινε στο Κραν Μοντανά δεν ωφελεί.
Αντιθέτως προέχει η έναρξη διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού, άμεσα και όχι μακροπρόθεσμα.
Μόνον έτσι θα αποφευχθεί η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου, προτού «διαβούμε τον Ρουβίκωνα» και οδηγηθούμε σε μη αναστρέψιμες και επικίνδυνες καταστάσεις.
Γι’ αυτό και εμείς ενθαρρύνουμε οποιαδήποτε πρωτοβουλία για αμοιβαία αποτελεσματικά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), τα οποία υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ θα βοηθήσουν στη δημιουργία κατάλληλου κλίματος για επανέναρξη των συνομιλιών, με στόχο τη συνολική επίλυση του κυπριακού.
υπό δυο προϋποθέσεις:
Τυχόν συζητήσεις ή και συμφωνία για ΜΟΕ δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσουν ή να προωθούνται σε βάρος της συζήτησης της ουσίας του κυπριακού. Διαφορετικά, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η διαιώνιση της παρούσας κατάστασης και η προώθηση περαιτέρω τετελεσμένων από την κατοχική δύναμη.
Επιπλέον, κανένα ΜΟΕ δεν πρόκειται να αποδώσει ουσιαστικά, εάν η εφαρμογή του είτε υποβαθμίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ή είτε μπορεί να οδηγήσει στην αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Ευελπιστούμε πως η όποια πρόταση πρόκειται να κατατεθεί, θα είναι προϊόν προσεκτικής μελέτης και σωστής προετοιμασίας.
Φίλες και Φίλοι,
Η απελευθέρωση και επανένωση του τόπου μας, είναι η πρώτη μας προτεραιότητα.
Οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα προσωπικά οφέλη, οι κουμπαροκρατίες, τα κομματικά αλισβερίσια θα πρέπει να σταματήσουν.
Για το καλό της πατρίδας.
Για το μέλλον της.
Γιατί εάν η πατρίδα μας δεν έχει μέλλον, ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας θα έχουν.
Ας ανασκουμπωθούμε λοιπόν.
Ας κοιταχθούμε στον καθρέφτη.
Ας αναμετρηθούμε με την ιστορία μας.
Τώρα είναι η ώρα που μπορούμε να το κάνουμε όπως το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν.
Τώρα είναι η ώρα να ξαναγίνει ο λαός μας μoνιασμένος «ένα».
Να αντιμετωπίσει με ομοψυχία τις προκλήσεις.
Να νικήσει και πάλι.
Αρκεί να είμαστε ο ένας για τον άλλο πηγή ελπίδας, αγάπης και περηφάνιας. Όχι απόγνωσης, αποστροφής και ντροπής.
Αυτό είναι το πρώτο μας πατριωτικό καθήκον.
Το δεύτερο, είναι να προετοιμάσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.
Με έναν νέο, σύγχρονο πατριωτισμό.
Τον πατριωτισμό που χρειαζόμαστε για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που θα δώσουν στα παιδιά μας την δυνατότητα να μείνουν σε αυτά τα αγιασμένα με το αίμα και τον ιδρώτα των προγόνων μας χώματα.
Τον πατριωτισμό που παλεύει για μια πατρίδα με βιώσιμη οικονομία.
Με αειφόρα ανάπτυξη, που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
Με ένα δίκαιο και σύγχρονο κοινωνικό κράτος.
Με δημόσιες πολιτικές για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια.
Πολιτικές που εξασφαλίζουν σε όλους ελεύθερη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.
Που δημιουργούν ίσες ευκαιρίες για όλους.
Που ανταποκρίνονται στην άμεση ανάγκη να αλλάξει το παραγωγικό μας μοντέλο.
Μια πατρίδα που τολμά να αναδεικνύει και να επενδύει στα παραδοσιακά της προϊόντα και να τα εξαγάγει με επιτυχία στο εξωτερικό.
Μια πατρίδα που θα επενδύει στο ανθρώπινο της δυναμικό και στη δημιουργία προϊόντων και υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας.
Να προστατευθούν οι επόμενες γενιές από την ραγδαία κλιματική αλλαγή, από την ερημοποίηση, από την αλόγιστη σπατάλη φυσικών πόρων και από την υπερκατανάλωση που πολλαπλασιάζει την εξάρτησή μας από τα εκτός Κύπρου παραγωγικά κέντρα, από τις ξένες αγορές και από διεθνείς παράγοντες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.
Οφείλουμε, με άλλα λόγια, εδώ και τώρα να αλλάξουμε ρότα.
Να κάνουμε τις τομές και τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να απαλλαγούμε από τις κακοδαιμονίες και τις αυτοκαταστροφικές συνήθειες του παρελθόντος.
Να προσαρμόσουμε τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο διακυβέρνησης στην νέα πραγματικότητα που ξημερώνει ανά το παγκόσμιο.
Φίλες και φίλοι
Το άλλο μεγάλο καθήκον που έχουμε είναι μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις.
Δεν θα απαριθμήσω πόσες έχουμε προτείνει.
Πόσες χρειάζονται για να μπει η Κύπρος στον κύκλο μιας ενάρετης και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Θα τονίσω μόνον με την ευκαιρία την επείγουσα ανάγκη για παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα, προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση του υφιστάμενου Συστήματος Υγείας, υπό το βάρος μιας επαπειλούμενης χρεωκοπίας.
Οι μεγάλες καθυστερήσεις που δυστυχώς εξακολουθούν να παρατηρούνται για την εξυπηρέτησή ασθενών και οι ατέλειωτες λίστες αναμονής,
Η αδυναμία πρόσβασης των ασθενών μας σε νέα, καινοτόμα φάρμακα,
Η τεράστια ταλαιπωρία που παρουσιάζεται στα τμήματα Πρώτων Βοηθειών,
Η υποστελέχωση προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία και η εξασφάλιση της βιωσιμότητάς τους.
Οι ελλείψεις σε ιατρικούς εξοπλισμούς,
Τα φαινόμενα των μεγάλων καταχρήσεων και αύξησης των δημόσιων δαπανών.
είναι μερικά παραδείγματα των προβλημάτων που πρέπει να λυθούν με καλόπιστη συζήτηση.
Λέμε Ναι στη βελτίωση του ΓΕΣΥ, όχι στη ναρκοθέτηση ή την ακύρωση του.
Φίλες και φίλοι
Θα επιμείνω τώρα εδώ σε τρία πράγματα.
Το πρώτο είναι η κατεπείγουσα ανάγκη να μπει ένα τέλος στην διαφθορά, την διαπλοκή, την αδιαφάνεια και την προβληματική λειτουργία του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης.
Το ξέρω και το ξέρουμε όλοι μας.
Το πρόβλημα της διαφθοράς δεν είναι σημερινό.
Είναι παλιό και διαχρονικό.
Κατατρώει σαν ένα άλλο σαράκι τον κοινωνικό μας ιστό.
Πλήττει την κοινωνική μας συνοχή, γιατί πλήττει την κοινωνική δικαιοσύνη.
Αποστερεί την οικονομία μας από σημαντικούς πόρους, που θα μπορούσαν να διοχετευτούν σε κοινωνικές παροχές.
Βλάπτει την διεθνή εικόνα της πατρίδας μας.
Στέκεται εμπόδιο σε σοβαρές ξένες επενδύσεις.
Και το χειρότερο: διαβρώνει την εμπιστοσύνη των πολιτών και, εν τέλει, καταβαραθρώνει τους θεσμούς του κράτους και κατ’ επέκταση της ίδιας της Δημοκρατίας.
Η καταπολέμηση του φαινομένου είναι ασφαλώς μια σύνθετη υπόθεση.
Όσο πιο λαϊκίστικα και επιπόλαια αντιμετωπίζεται, τόσο διαιωνίζεται.
Χαιρετίζουμε την πρόσφατη ψήφιση του Νόμου για τη Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς, καθώς και του Νόμου για την Προστασία των Πληροφοριοδοτών.
Πρόκειται, αναμφίβολα για ισχυρά εργαλεία καταπολέμησης και πάταξής της.
Εργαλεία υπάρχουν. Νόμοι υπάρχουν.
Το πρόβλημα, όμως είναι η αυστηρή εφαρμογή τους και η αλλαγή νοοτροπίας.
Απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση, ριζική αλλαγή νοοτροπίας, βαθιές τομές στις σχέσεις κράτους πολίτη και κράτους– οικονομικής εξουσίας.
Χρειάζεται, δηλαδή, ουσιαστική μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης και προώθηση μέτρων «απεξάρτησης» των ΜΜΕ από κυβερνητικές, κομματικές ή επιχειρηματικές επιρροές.
Όλα τα άλλα είναι υποκρισίες για εσωτερική κατανάλωση και κομματική σπέκουλα!
Φίλες και φίλοι,
Το δεύτερο ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να επιμείνω είναι το στοίχημα της αλλαγής του παραγωγικού μας μοντέλου.
Στην εποχή της λεγόμενης τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, της τεχνητής νοημοσύνης και της παραγωγής νέων μορφών πλούτου και εργασίας, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε επενδύσεις που απευθύνονται σε δυναμικά αναπτυσσόμενους κλάδους, όπως η τεχνολογία, η έρευνα και η καινοτομία, σε τομείς που μπορούν να προσδώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και προστιθέμενη αξία στην κυπριακή οικονομία.
Ταυτόχρονα, στήριξη θα πρέπει να δοθεί και στη γεωργοκτηνοτροφία μας και στα προϊόντα που αυτή παράγει. Η Κύπρος να γίνει ξανά αυτάρκης. Να εξάγουμε περισσότερα από όσα εισάγουμε.
Το Νέο Μοντέλο Ανάπτυξης θα πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό και να στηρίζεται σε μια αναπτυξιακή φιλοσοφία, που θα ενσωματώνει την περιβαλλοντική προστασία, την αειφορία, την γνώση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Ούτε το κράτος να γίνει επιχειρηματίας θέλουμε, ούτε βέβαια ο δημόσιος τομέας να διογκωθεί πνίγοντας την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Με αυτό τον τρόπο πιστεύουμε ότι θα βελτιωθεί το επίπεδο διαβίωσης των πολλών, θα αντιμετωπιστούν οι ανισότητες και η ακρίβεια, που επιβαρύνει το οικονομικό κλίμα και καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την θέση των ευάλωτων ομάδων.
Η πρόκληση είναι για εμάς διπλή: ταχεία μετάβαση από τις συμβατικές, στις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας και ταυτόχρονη συγκράτηση των τιμών.
Ήδη έχουν τροχιοδρομηθεί οι απαραίτητες υποδομές για την εισαγωγή φυσικού αερίου και για ηλεκτρική διασύνδεση με υποθαλάσσιο αγωγό, γεγονός που θα επιφέρει περαιτέρω μείωση στην τιμή της ενέργειας.
Την ίδια ώρα, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι μια από τις πλέον ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις για την Κύπρο, αποτελεί και η καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης αλλά και η ανάγκη αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Δυστυχώς, το νησί μας, βρίσκεται στο hotspot της περιοχής που αναμένεται να επηρεαστεί περισσότερο μέσα στα επόμενα χρόνια. Ο χρόνος στην κλεψύδρα για την κλιματική αλλαγή, αρχίζει να λιγοστεύει επικίνδυνα.
Απαιτείται λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε την απειλή, να δράσουμε άμεσα και να προετοιμαστούμε, σε όλα τα επίπεδα, για να προστατεύσουμε τον κόσμο μας, τα δάση μας, τη χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας.
Ισχυρή οικονομία για εμάς σημαίνει ένα ολοκληρωμένο μοντέλο, βασισμένο στην ισόρροπη ανάπτυξη και στην εξισορρόπηση της κατανομής του εισοδήματος.
Σημαίνει:
o την υιοθέτηση ενός κατώτατου μισθού,
o την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας,
o την αλλαγή της επιδοματικής φιλοσοφίας του κράτους,
o την απλοποίηση των διαδικασιών έγκρισης αιτήσεων για εργοδότηση αλλοδαπών,
o τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής των εργαζομένων
o την ενοποίηση όλων των υπηρεσιών κάτω από ένα ενιαίο φορέα στεγαστικής πολιτικής, που με απλοποιημένες διαδικασίες θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών.
o την δυνατότητα απόκτησης προσιτής στέγης σε όλους και κυρίως στα νεαρά ζευγάρια.
o Την παροχή γενναιόδωρων σχεδίων στέγασης για τα νεαρά ζευγάρια που επιθυμούν να δημιουργήσουν τις οικογένειες τους στην ύπαιθρο
o Την εισαγωγή της «Κάρτας του Αγρότη»,
o την ενίσχυση και εκσυγχρονισμό του συστήματος γεωργικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης,
o Την προώθηση ριζικών μέτρων ενθάρρυνσης της γεννητικότητας και στήριξης των νεαρών μητέρων.
Ισχυρή οικονομία για εμάς σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα των τραπεζών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Σημαίνει ένα δικαιότερο χρηματο-πιστωτικό σύστημα.
Φίλες και φίλοι,
Το τρίτο ζήτημα, στο οποίο θα ήθελα να επιμείνω, είναι στο γεγονός ότι η απαξίωση της κοινωνίας έναντι των θεσμών έχει χτυπήσει κόκκινο.
Δυστυχώς, αυτό είναι το αποτέλεσμα της στασιμότητας των μεταρρυθμίσεων και της κυριαρχίας των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Επαναλαμβάνουμε: Η υπέρβασή τους αποτελεί για εμάς βάση και κριτήριο των επιλογών μας.
Ο τόπος βαδίζει ήδη προς τις προεδρικές εκλογές του 2023.
Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε ως να μην συμβαίνει τίποτα;
Ως να ξαναζούμε σε μια αμετάβλητη κανονικότητα;
Ως να μη βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις, κινδύνους και απειλές;
Δεν μπορούμε να φτιάξουμε το μέλλον των παιδιών μας με υλικά και μεθόδους από το παρελθόν.
Η κοινωνία μας έχει κουραστεί, αηδιάσει, απαξιώσει τους πάντες και τα πάντα.
Το πρόβλημά της δεν είναι ποιος θα προτείνει ποιο πρόσωπο ως υποψήφιο πρόεδρο.
Δεν είναι διαγωνισμός μόδας οι προεδρικές εκλογές.
Κρίνεται η τύχη της πατρίδας μας.
Τα επόμενα χρόνια είναι κρίσιμα.
Ο λαός μας αγωνιά για την επόμενη ημέρα.
Δεν μπορεί το κομματικό σύστημα να μην αντιλαμβάνεται το μέγεθος της κοινωνικής απογοήτευσης, της απαισιοδοξίας και του φόβου.
Από την μέρα της ίδρυσης μας είμαστε συνεπείς:
Ταχθήκαμε να υπηρετούμε τον τόπο μας με όρους σύνθεσης και ενότητας.
Στις κοσμογονικές αλλαγές και ανατροπές των δεδομένων της παλιάς εποχής που φεύγει, προτάσσουμε εθνική συνεννόηση και πολιτική σύνθεση και συναίνεση, με μοναδικό γνώμονα πρώτα η Κύπρος.
Αυτός είναι σύγχρονος πατριωτισμός για εμάς.
Την ώρα που οι ηγεσίες όλου του πλανήτη και ειδικότερα της Ευρώπης συζητούν και προετοιμάζονται για τις νέες συνθέσεις μέσα από τις οποίες θα αναζητηθούν οι νέες απαντήσεις στα υπαρξιακά ερωτήματα της ανθρωπότητας, εμείς δεν μπορούμε να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις δέσμιες του χθες και των μικροκομματικών υπολογισμών.
Φίλες και φίλοι,
Ο τόπος μας βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής ευκαιρίας.
Της τελευταίας, ίσως που έχει για να πραγματοποιήσει τα όραματά του.
Αν δεν μας κυριεύσουν αυτοκαταστροφικά σύνδρομα, αν δεν ακολουθήσουμε επιλογές ανεύθυνων και τυχοδιωκτικών πολιτικών, τότε ναι, μπορούμε να μιλάμε για μια χρυσή ελπιδοφόρα και δημιουργική εποχή.
Μια εποχή όπου τον πρώτο και καθοριστικό λόγο, θα έχουν η γνώση, η διάχυση της πληροφορίας, η τεχνολογία και η καινοτομία.
Αν δεν τρέξουμε με τις ταχύτητες που αναπτύσσει ο νέος κόσμος, οι εξελίξεις θα μας προσπεράσουν.
Για εμάς οι προεδρικές εκλογές του 2023 είναι ένας ενδιάμεσος, αλλά καθοριστικός σταθμός.
Η περίοδος υλοποίησης ενός στρατηγικού σχεδίου δράσεων, που θα σπρώξει την Κύπρο στη νέα εποχή.
Αυτό, φυσικά προϋποθέτει ένα πράμα:
Να μετατραπεί ο κομματικός ανταγωνισμός σε άμιλλα δημιουργικών πολιτικών δυνάμεων για το καλό της χώρας.
Να κλείσουν οι πληγές που έχει ανοίξει στο εκλογικό σώμα ο τραυματισμός του από τις κοκορομαχίες κομμάτων και προσώπων.
Να συμφωνήσουμε όλοι σε ένα πολιτικό μανιφέστο εθνικής συνεννόησης. Ένα πρόγραμμα με βασικές κοινά αποδεκτές τομές που έχει ανάγκη η Κύπρος για ένα άλμα στο μέλλον.
Να υποστείλουμε τις κομματικές σημαίες. Να εξυψώσουμε την σημαία της Κύπρου μας.
Να βάλουμε τον τόπο μας πάνω από όλα και να συμφωνήσουμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με μόνο ένα υποψήφιο. Ένα υποψήφιο, ο οποίος με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, σε συνεργασία με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, για την επόμενη πενταετία θα κληθεί να εφαρμόσει βασικούς άξονες πολιτικής, που αφορούν:
· Στη διαχείριση του κυπριακού και των προκλήσεων της Τουρκίας.
· Στη διαχείριση της οικονομίας ως εθνικό θέμα.
· Στην πάταξη της διαφθοράς.
· Στη αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου.
· Στη μείωση της γραφειοκρατίας.
· Στην ενίσχυση του κοινωνικού ιστού και της μεσαίας τάξης.
· Στην διαχείριση του μεταναστευτικού.
· Στη στήριξη των νέων μας.
· Την μετάβαση στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού και στην πρακτική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Αν σωστά αναγνωρίζουμε τις προκλήσεις του σήμερα και αν όντως είμαστε ειλικρινείς όταν λέμε ότι έχουμε λάβει τα μηνύματα των πολιτών, οφείλουμε να πράξουμε το αυτονόητο:
Να επενδύσουμε στα μεγάλα που μας ενώνουν για το κοινό καλό και όχι στα μικρά που μας χωρίζουν για το κομματικό συμφέρον.
Ούτε οι ώμοι του ενός, ούτε οι ώμοι των ολίγων μπορούν να σηκώσουν το ιστορικό χρέος ευθύνης. Χρειάζονται οι ώμοι όλων. Η σοφία, η προσπάθεια και ο αγώνας όλων.
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλλουμε στην κοινωνία και στον λαό μας.
Αυτό είναι το μήνυμα που μας στέλνουν οι νέοι καιροί.
Αυτό είναι το μήνυμα που αποδεικνύει ότι έχουμε ακούσει τις ανησυχίες των συμπολιτών μας
Είναι, βέβαια, ένας ιδεατός στόχος.
Είναι όμως εφικτός.
Αρκεί να μην υπάρχουν τα ΔΕΝ μπορώ.
Να μην υπάρχουν τα ΔΕΝ θέλω.
Γιατί, εκείνο που εμείς θέλουμε είναι να δούμε την Κύπρο μας και τον λαό μας να προχωρούν και να προοδεύουν.
Αν όλοι συμμεριζόμαστε το ίδιο «θέλω», μπορούμε και να συμφωνήσουμε και πώς θα το κάνουμε πράξη.
Πράξη ευθύνης.
Ειδάλλως, αυτή την ευθύνη θα την αναλάβουμε μόνοι μας.
Αν παρ΄ελπίδα δεν καταστεί εφικτή η πρωτοβουλία μας αυτή, τότε εμείς θα συνομιλήσουμε με ειλικρίνεια και εντιμότητα σε όσους είναι έτοιμοι να μας ακούσουν.
Στη βάση ουσιαστικών και όχι πλασματικών συγκλίσεων, προκειμένου με ρεαλιστικούς και μετρήσιμους όρους να οδηγηθεί η Κύπρος στη νέα εποχή.
Η ΔΗΠΑ – Συνεργασία δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε διαδικασίες συναλλαγών και διαβουλεύσεων που βάζουν την άμαξα μπροστά από τα άλογα.
Τα διακυβεύματα είναι πολύ μεγάλα και ο κοινός εχθρός βρίσκεται προ των πυλών, ανάβει φωτιές και απειλεί την πατρίδα μας με αφανισμό.
Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ούτε γελοιοποίησης της πολιτικής ζωής, ούτε παράδοσής της στο χάος των προσχηματικών διαλόγων, των αντιπαραγωγικών διαφωνιών και των αλληλοϋπονομεύσεων.
Της ανταλλαγής ύβρεων και κατηγοριών αντί πολιτικών επιχειρημάτων, ιδεών και δημιουργικών προτάσεων.
Είναι ώρα ο κομματικός ανταγωνισμός να μπει στον αστερισμό της νέας εποχής και η κυπριακή κοινωνία να εμπνευστεί από το όραμα της γεφύρωσης του χάσματος που χωρίζει την σημερινή Κύπρο από το μέλλον που της αξίζει.
Το λιγότερο που της χρωστάμε είναι η αλήθεια, η ελπίδα, η αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικών.
Ειδάλλως η απελπισία της θα γίνει οργή και θα ξεσπάσει με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ας κάνουμε λοιπόν τώρα το πρώτο μας Συνέδριο αφετηρία μιας νέας πορείας εθνικής ενότητας και κοινωνικής προκοπής.
Μαζί μπορούμε να κερδίσουμε το αύριο!!!
