Με οργή και πόνο, ενθυμούμαστε σήμερα την αποφράδα επέτειο της παράνομης και βάρβαρης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Πριν από 47 χρόνια, στις 20 Ιουλίου του 1974, συντελέστηκε ένα προσχεδιασμένο έγκλημα κατά της πατρίδας και του λαού μας, ένα έγκλημα του οποίου οι πληγές και οι συνέπειες, παραμένουν ακόμη ανοικτές και χαραγμένες στις ψυχές μας.
Η 47η μαύρη επέτειος της τουρκικής εισβολής βρίσκει ξανά την Κύπρο διαιρεμένη, τις χιλιάδες των προσφύγων μας μακριά από τις πόλεις και τα χωριά τους και τους συγγενείς των αγνοουμένων μας, να εξακολουθούν να βιώνουν το μαρτύριο της προσμονής για τη διακρίβωση της τύχης των προσφιλών τους προσώπων.
Ως Δημοκρατική Παράταξη – Συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων, καταδικάζουμε με τον πιο έντονο τρόπο τη συνεχιζόμενη κατοχή της πατρίδας μας και διακηρύττουμε προς όλες τις κατευθύνεις, το πείσμα και την αποφασιστικότητα μας για αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, την απελευθέρωση και την πραγματική επανένωση του τόπου μας.
Την ίδια ώρα, αποτίουμε φόρο τιμής στους μάρτυρες και τα θύματα της κυπριακής τραγωδίας. Υποκλινόμαστε στους ηρωικούς νεκρούς μας, τους αγνοούμενους και τις οικογένειες τους, τους εκτοπισμένους μας και σ’ όλους τους παθόντες της τουρκικής εισβολής του 1974.
Ως Δημοκρατική Παράταξη – Συνεργασία Δημοκρατικών Δυνάμεων, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε και να ενισχύουμε, κάθε προσπάθεια και πρωτοβουλία που στοχεύει στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, το συντομότερο δυνατό. Απορρίπτουμε κάθε μορφή διχοτόμησης και υποστηρίζουμε την επίτευξη μιας λύσης, η οποία θα είναι σύμφωνη με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα επανενώνει το λαό και την πατρίδα μας και θα εγγυάται την πλήρη εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους νόμιμους κάτοικους της Κύπρου.
Τούτες τις δύσκολες ώρες, στη σκιά και της παράνομης και προκλητικής επίσκεψης του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν στην Κύπρο, καλούμε το λαό μας σε ενότητα, συστράτευση και εγρήγορση. Καλούμε τον λαό μας σε αφύπνιση, προτού το Κυπριακό πρόβλημα ενταφιαστεί οριστικά. Προτού «διαβούμε τον Ρουβίκωνα» και οδηγηθούμε σε μη αναστρέψιμες εξελίξεις για το μέλλον της Κύπρου.
Την ίδια στιγμή, αναμένουμε από τη διεθνή κοινότητα να αποδείξει εμπράκτως την προσήλωση της στις οικουμενικές αρχές και αξίες και συμβάλει ενεργά στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης στην Κύπρο, επικεντρώνοντας την επιρροή και τις πιέσεις της, προς τον θύτη και όχι προς το θύμα.
Οι πληγές, μπορεί να παραμένουν ανοικτές και να έχει επέλθει ακόμη και κόπωση. Έχουμε όμως ιστορικό χρέος έναντι του τόπου μας και των μελλοντικών γενεών:
Να μη χάνουμε την πίστη και την ελπίδα μας.
Να μην παύσουμε να μαχόμαστε για την τελική μας δικαίωση.
Να μη λησμονούμε, πως μετά τον Γολγοθά, ακολουθεί πάντα η Ανάσταση.
